تعریف سلولهای خورشیدی
سلولهای خورشیدی (solar cells) از نیمه‌هادیها ساخته شده و با اتصال سیلیکون‌های نوع N و P شکل می‌گیرند. وقتی نور خورشید به یک سلول خورشیدی می‌تابد، به الکترون‌ها در آن انرژی بیشتری می‌بخشد. با تابش نور خورشید الکتورنها در نیمه‌هادی پلاریز شده، الکترونهای منفی در سیلیکون نوع N و یونهای مثبت در سیلیکون نوع P بوجود می‌آیند. بدین ترتیب بین دو الکترود، اختلاف پتانسیل بروز کرده و این امر موجب جاری شدن جریان بین آنها می‌گردد.
در زیر ۴ شکل برای درک بهتر این مطلب گنجانده شده‌اند که همگی بیانگر صعود الکترون‌ها به سطح نیمه هادی از نوع N و ایجاد حفره‌هایی در نیمه هادی نوع P و در نتیجه ایجاد اختلاف پتانسیل می‌باشند.
سلول خورشیدی قاعده بلوک ساختمان یک سیستم pv است. سلولهای انفرادی می‌توانند در اندازه‌هایی از حدود ۱ سانتی‌متر تا ۱۰ سانتی‌متر متغیر باشند. با این وجود تنها توان ۱ یا ۲ وات تولید می‌کنند که انرژی کافی برای بیشتر کاربردها نیست. برای اینکه بازده انرژی را افزایش دهیم، سلولها بطور الکتریکی در یک مدول به یکدیگر مرتبط می‌شوند. مدولها می‌توانند بیشتر برای شکل‌گیری یک آرایش مرتبط شوند. اصطلاح آرایش به کل صفحه انرژی اشاده می‌کند، اگر چه آن از یک یا چند هزار مدول ساخته شده باشد.
